Gisteren namen we Japie mee over de grens naar het verre Sint-Niklaas (België), en we hebben de indruk dat hij het allemaal wel ok vond. Autorijden was niet echt zijn ding, maar dat komt misschien nog wel.
Na de vuurdoop met honden en katten en baby vond hij zijn plekje op de boom en ging gelijk knabbelen en ondersteboven schommelen. Af en toe even fiepen, maar dat hebben we straal genegeerd. Zoals ze hier in het dialect zeggen “ van die boer geen eieren”. We trappen er niet in haha!
Vandaag mocht hij mee onder de douche. Eerst op zn gemakje de badkamer laten zien, en de kraan open gezet. Hij leek geïnteresseerd dus mocht hij mee met mij . Ik dacht, ik zet hem beneden in de bak, maar daar wou hij niks van weten. Wilde niet van mijn hand af. Haren wassen is dus voor de volgende keer ;-) (geen paniek, ik zou geen zeep hebben gebruikt als hij erbij was).
Dan kwam het spannendste deel van de dag : mee naar onze nieuwe thuis. We zijn volop in de renovatie, dus mag Japie mee als we naar daar gaan. Hij heeft er een grote appelboom die in de veranda staat om in te spelen en slopen. We zijn nog wel even buiten bezig, dus binnen zit hij lekker warm en veilig.
Ik organiseer deze maand een evenement op het nieuwe adres, dus ik ging vandaag flyeren van bus tot bus, baby in de kinderwagen en Japie in de rugzak mee. Hij keek zijn kraaloogjes uit!
Eenmaal terug op locatie maakte hij kennis met mijn ouders, die kwamen even langs. Mijn vader wilde zelfs koppie krabben , dus Japie zn geluk kon niet op.
Nu zijn we weer terug thuis en zit hij weer op zijn kleine javaboom aan het raam, auto’s en fietsers kijken. Als hij het wegens beu is kan hij weer naar de speelboom en straks naar en slaapkooi.
Heel veel indrukken voor zo een kleine doerak, maar tot nu toe is hij echt heel flink en stil. Hopen dat hij dat volhoudt haha